وقتی آدما به هم برخورد میکنن و بعد از کنار هم رد میشن در این موقع به جای اینکه از خودشون بپرسن چی باعث شد که تواین گذر احساس خوبی نداشته باشن یا اینکه چی باعث شد که از این گذر آنچه باید توشه کنن رو بدست نیاوردن دنبال توجیح اشتباهات خودشون میگردن ولی اشتباه میکنن و به جای اینکه تو خودشون دنبال کمی و کاستی ها بگردن شروع میکنن یه چیزایی تو اون یکی رهگذر پیدا کنن.ولی به همین جا ختم نمیشه اونا بازم اشتباه میکنن و چون چیز خوبی برای دستاویز قرار دادن پیدا نمیکنن نهایتا میگن "آخه خیلی مظلوم بود و با خوبیش میخواست بر من تسلط پیدا کنه!" حالا ما که نفهمیدیم این یعنی چی؟
اگه شما میدونین به منم بگین؟